(21-22 Μαϊου 2018)
Με την ευκαιρία του συμβάντος με τον δήμαρχο της δεύτερης mega-πόλης, στην επέτειο γενοκτονίας, ας καταθέσω και εγώ τις "εξυπνάδες" μου.
-Το "πολλοί" εξορισμού δίνει δίκιο στο λιντσάρισμα -
Προσωπικά, δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ απέναντι σε ένα τσούρμο "γενναίων" που ξέμειναν από επιχειρήματα. Δεν θα μου άρεσε (επειδή είμαι ψηλός, όμορφος και επιτυχημένος... καλά-καλά, για να μην το ξεφτιλίζουμε, ίσως "διαφορετικός") να δεχτώ "χειροτονία" από κάποιους που προτίμησαν να μείνουν στεγνοί, τότε που ο Θεός έβρεχε μυαλό.
Κάποιους, που μεγάλωσαν με το νανούρισμα ότι είναι γόνοι του εκλεκτού λαού (surprise! και άλλοι το λένε αυτό) ή ακόμη καλύτερα ότι είναι απόγονοι των EL, ("EL" όπως ELafropetrous ή ακόμη καλύτερα ELafromyalous).
Με ενόχλησε ότι βρέθηκαν αρκετοί οι οποίοι δικαιολόγησαν την πράξη των "πολλών", σαν απόρροια αγανάκτησης απέναντι σ ΄ ένα προδότη που θα πρέπει να κάνει τατουάζ τον Κεμάλ για να ξεχωρίζει (φαντάζομαι ότι είχαν κάποιο άλλο σημάδεμα από το παρελθόν στο μυαλό τους).
Βρέθηκαν φυσικά και οι "από την άλλη πλευρά, ΑΛΛΟΙ", που επειδή χρονικά τους βόλευε, εξαντλήθηκαν σωματικά από τις αντιφασιστικές προς πάσα κατεύθυνση επιπλήξεις.
Η Ευκολία της δικαιολογίας, όπως εύκολα δικαιολόγησε πατέρας το παιδί, που αποφάσισε, για μια χυλόπιτα, να μείνει στην ιστορία και άλλοι δέκα, πρόωρα μα μόνιμα κάτω απ το χώμα.
Α! ρε Αμερική, όλοι θα πατήσουμε αργά ή γρήγορα στα μονοπάτια που χαράζεις.
Ζούμε σε μια χρονική ζώνη και σε μια κουκίδα γης όπου είναι "όλα καλά και ωραία".
"Όλα καλά και ωραία" παρόλο που πριν... λίγο καιρό κάποιος μας ανακοινώνει από ένα "τροπικό" νησί ότι πλέον για το υπόλοιπο της ζωής μας το κράτος "Ελλάδα" θα υπάρχει μόνο στα κρατικά κανάλια της τηλεόρασης.
Γιατί τροπικό? Μα τόσα χρόνια στο σχολείο δεν το ήξερα, ίσως γιατί δεν χωρούσε στον γνωστό ορθογώνιο χάρτη της "Πατρίδος" μας. Ένα νησί που μας έκαναν γνωστό, το που πλατσουρίζει, τα "αδέλφια μας", εκείνα στην άλλη πλευρά της "λίμνης" μας, όταν το έβαλαν σε λίστα με τα "θέλω" τους.
Και μετά, αφού γνωρίσαμε το νησί και αφού μετακόμισε η Ελλάδα μας στην ΕΡΤx (όπου x: 1,2,3...) και επειδή στην Δημοκρατία ο "λαός τιμωρεί... "όλα καλά"!
Ο Χρόνος πάει μόνο μπροστά (μέχρι να αποδειχθεί πειραματικά το αντίθετο) και έτσι ήρθε ένας άλλος, που έκτισε ένα ολόκληρο μουσείο στην mega-πόλη για να βρουν δουλειά οι χωριανοί του. Αυτό τουλάχιστον ήταν αλτρουιστικό, όπως αλτρουιστικοί ήταν και οι διορισμοί ατόμων της φυλής του, από εκείνον τον γνωστό, ναι αυτόν που δεν του αρέσει να τρώει μόνος.
Κι αυτούς τους "τιμώρησε" η δημοκρατία μας. "Όλα καλά"!
Τώρα έχουμε κάποιους άλλους (είναι πολλοί αυτοί που σήμερα κάνουν ταυτόχρονα ανεξάρτητα κουμάντο, αν δεν το καταλάβατε).
Αυτοί κατάφεραν (όσο χρειάζεται για να διορθώσεις ένα ΟΧΙ σε ΝΑΙ), να κάνουν cut-paste (μεταφορά δηλαδή) μιας ιδεολογίας σε μια άλλη παράλληλη διάσταση, μάλλον γιατί εμπόδιζε.
Την έβγαλαν λοιπόν από την ζωής μας και γέμισαν το κενό με μια νέα λέξη, κομψά γραμμένη. Την "kolotoumba".
Οι χουβαρντάδες, άφησαν επιπλέον και την ντροπή που πρέπει κάποιος να νοιώθει όταν λέει ότι είναι "αριστερός".
Προφητικό και πιασάρικο το "είναι πολλά τα λεφτά Άρη".
Η ροή του χρόνου, τα μαθήματα - παθήματα μεταλλάσουν τα αναλλοίωτα.
"Δημοκρατία" από περιγραφή του "ο καθένας ψηφίζει" μετεξελίχθηκε στο "ο καθένας μπορεί να έχει γνώμη" για να φτάσει στις μέρες μας να είναι η προστασία της κάθε βλακείας, παραβατικότητας, του μαζικού "δουλέματος", Το επιχείρημα για την ύπαρξη, της ασχετοσύνης.
Τώρα πλέον "Δημοκρατία" δεν σημαίνει "μπορώ να λέω την γνώμη μου, οι άλλοι να την ακούνε - σέβονται και να συμβιβάζονται ώστε να μου δώσουν λίγο χώρο να υπάρχω".
"Δημοκρατία" πλέον, είναι το υποχρεωτικά να "ανέχεσαι να σε δουλεύουν πολυδιάστατα, καθημερινά και χωρίς έλεος".
Πρέπει, το δούλεμα υποχρεωτικά να το δέχεσαι, να το ανέχεσαι, να το αποδέχεσαι και με χαμόγελο να το σέβεσαι, γιατί αλλιώς είσαι και εσύ φασίστας ή γενικότερα αντι-δημοκρατικός.
Στην "Δημοκρατία" τους πλέον, το μόνο δικαίωμα αντίδρασης είναι η μια στο τόσο "τιμωρία απ τον λαό".
Η "Δημοκρατία" τους είναι αυτό που τους ξεπλένει -καθαρίζει. Αυτό που μας παραδίδει πεντακάθαρα τα παιδιά τους να το συνεχίσουν το έργο τους.
Ξαναγυρίζοντας στη αρχή.
Φτάσαμε σε σημείο που η εκλογή σε δημόσιο αξίωμα είναι κάτι σαν μια ευκαιρία να δείξεις το πόσο καλός επιχειρηματίας είσαι... με το να συμμαζέψεις τα οικονομικά ενός δήμου, ας πούμε.
Ο δήμος (κράτος, το ίδιο κάνει) είναι πλέον μια εταιρία. Αντί να βοηθάς, για καλύτερα 24ωρα, τον "ιθαγενή" που ζει κοντά στην κάλπη που σε ψήφησε, κρατάς καθαρή την παραλία (του?) και γεμίζεις το πάρκο με τους παπαγάλους με έργα τέχνης (ναι έχει πουλιά-παπαγάλους η Θεσσαλονίκη!).
Ας είμαι όμως δίκαιος.
Oι προηγούμενοι, οι άλλοι, κι αυτοί έβλεπαν τον δήμο σαν εταιρία, σαν μια εταιρία ενός χουβαρντά πλούσιου και βελτίωσαν και αυτοί αλτρουιστικά τα 24ωρα των λίγων δικών τους ανθρωπο-συγγενών τους.
Τώρα όμως, επειδή είσαι καλός στο management, δικαιούσαι να ξεχάσεις την ιστορία της γυναίκας του καίσαρα, για το πως θα πρέπει να φαίνεσαι στους "φτωχούς άλλους" και τότε αρχίζεις να πιστεύεις αλαζονικά στο αλάθητο σου.
Ύστερα, απλά μεταλλάσεις την ερμηνεία του όρου "Δημοκρατία" όπως σε βολεύει γιατί απλά μπορείς και γιατί έτσι σου είναι πιο χρήσιμο.
Στο συγκριμένο συμβάν. Όλοι πίστευαν - πιστεύουν ότι έχουν δίκαιο.
Αν το δούμε από έξω τότε σύμφωνα με την έννοια της δημοκρατίας και οι δύο έχουν δίκαιο.
Δίκαιο θα πρέπει τότε να έχει και αυτός που αφαίρεσε σε δέκα άλλους συνανθρώπους του, το δικαίωμα (μεγαλώνοντας) να έχουν την ευκαιρία να μετανιώσουν και να ζητήσουν συγνώμη γιατί ίσως κάποια στιγμή του απαγόρευσαν και τα δικά του δίκια.
Όλοι έχουν δίκιο και όμως κάτι πάει στραβά.
Δεν μπορεί να απαιτείς δικαιότερο- δίκαιο αν είσαι μαζί με πολλούς ή αν από την άλλη, σε βλέπουν και ακούν ακόμη περισσότεροι, στα ΜΜΕ.
Δεν μπορεί να έχεις περισσότερο δίκαιο όταν ασκείς bullying ή όταν από την άλλη, οι φίλοι σου είναι από μολύβι, έτοιμοι για χρήση.
Νόμιζα ότι το δίκαιο δεν έχει μάζα, ποσοστά τηλεθέασης και δεν μετριέται με την ισχύ εκτόνωσης της πυρίτιδας.
Κάτι πάει στραβά.
Μάλλον "Δημοκρατία" μπορεί να είναι το "να σκέφτεσαι και εκφέρεις την γνώμη σου ελεύθερα" άλλα ιεραρχικά ψηλότερα θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα και δεκτικότητα στο νέο, στο άλλο, στο διαφορετικό.
Η ενσυνείδητη παραδοχή ότι μπορεί να σφάλεις και ότι κι άλλος έχει δίκιο ή κομμάτι του δικαίου του ανήκει.
"Δημοκρατία" είναι να φτιάχνεις το κοινό περιβάλλον, βιώσιμο για όλους και όταν δεν είναι δυνατό αυτό για όλους, για κάποιους να φτιάχνεται ένα ελεγχόμενο περιβάλλον ("sandbox" το λένε οι της πληροφορικής) για να εκκολαφτεί το αυγό του φιδιού, με ασφάλεια για το "φίδι" και για τους άλλους.
Όλοι τελικά χρειάζονται.
"Δημοκρατία" είναι να μην σε φτύνουν πίσω επειδή δεν συμφωνείς μαζί τους.
Τέλος, φτάνουμε στην επίμαχη αδελφοσύνη με τους απέναντι, που επιβεβαίωσε και μια εφημερίδα των απέναντι.
Είναι δυνατό 400 χρόνια κολλητά και άλλα τόσα δίπλα και να μην έχουμε ανταλλάξει DNA ή έστω λίγο RNΑ?
Είναι δυνατόν να μην υπήρξε ώσμωση σε γενετήσια υγρά?
Η αλήθεια φαίνεται ενόχλησε κάποιους, που φαντάζομαι, θα προτιμούσαν να έχουν αδέλφια (ας πούμε) τους Nορβηγούς. Αν έχουν ακούσει το ανέκδοτο με το γιατρό και τον αθίγγανο γείτονα του, φαντάζομαι να κατανοούν ότι μάλλον οι Nορβηγοί δεν θα μας θέλουν για αδέρφια τους.
Σημ Αν έχω σφάλει στην περιγραφή για τις πράξεις των πολιτικών μας (που σίγουρα μας αξίζουν) ζητώ συγνώμη.
Αν όμως τα μισά είναι αληθινά να περιμένω την μισή συγνώμη τους ???
Όπως κι να 'χει μην φοβάστε. Και εγώ σαν και Σας είμαι. Μιλάω πολύ και πράτω λίγα.
Περιμένω και εγώ την "ώρα που τιμωρεί ο λαός" απλά, για να ξανακάνω λάθος
Σημ. Κάθε ομοιότητα είναι συμπτωματική
Με εκτίμηση