Photos are free for personal, but NOT for commercial use. Thank You!
Ζούμε σε μια εποχή όπου έχουμε ηρωοποιήσει (ή αγιοποιήσει αν θέλετε) τον γλυκομίλητο καθηγητή – ψάλτη (που λέει φίλος) αυτόν που παρακολουθούμε εκστατικά κάθε απόγευμα να μας διαβάζει τις χθεσινές απώλειες «μάχης» με τον COVID-19.
Προφανώς η ζωή οποιουδήποτε έχει μέγιστη αξία, αλλά κάποιοι διαστρεβλώνοντας το παρόν και τις ευθύνες τους, προσπαθούν να μας πείσουν ότι μόνο η «ανο(η)σία της αγέλης» θα μας περάσει ζωντανούς και νικητές στην απέναντι όχθη.
Ξανα-φτάσαμε σε σημείο, οι (εδώ και χρόνια) αποτυχημένοι διαχειριστές εξουσίας με αναίδεια να κλαίνε για τα κρούσματα στην Σιγκαπούρη, να λοιδορούν χώρες που έζησαν και ξεπέρασαν τον μεσαίωνα τους εδώ και αιώνες και μας, να τους χειροκροτούμε εκστασιασμένοι.
Προφανώς η ζωή οποιουδήποτε έχει μέγιστη αξία, αλλά κάποιοι διαστρεβλώνοντας το παρόν και τις ευθύνες τους, προσπαθούν να μας πείσουν ότι μόνο η «ανο(η)σία της αγέλης» θα μας περάσει ζωντανούς και νικητές στην απέναντι όχθη.
Ξανα-φτάσαμε σε σημείο, οι (εδώ και χρόνια) αποτυχημένοι διαχειριστές εξουσίας με αναίδεια να κλαίνε για τα κρούσματα στην Σιγκαπούρη, να λοιδορούν χώρες που έζησαν και ξεπέρασαν τον μεσαίωνα τους εδώ και αιώνες και μας, να τους χειροκροτούμε εκστασιασμένοι.
(Σημ. Φαντάζομαι, οι περισσότεροι από αυτούς, θα εμφάνιζαν συμπτώματα COVID-19
αν τους έλεγαν να ζήσουνε σε χώρες "επί γης κολάση", όπως Ελβετία ή Σουηδία!!!)
αν τους έλεγαν να ζήσουνε σε χώρες "επί γης κολάση", όπως Ελβετία ή Σουηδία!!!)
Εμείς (που για όλα μας φταίνε οι άλλοι), να χλευάζουμε από τον καναπέ, αυτούς που αποκτήσαν με προσπάθεια, "ατομική" και "κοινωνική" συνείδηση , αυτούς όπου ο σεβασμός στις "Ευπαθείς ομάδες" είναι μέρος της αυτογνωσίας και όχι νεκρό γράμμα νόμου.
Χώρες όπου η Δημοκρατία είναι απόρροια της συμπεριφοράς του καθενός και όχι αποτέλεσμα φόβου ή αστυνομικής τιμωρίας.
Έτσι, μέσα στο άπλετο ελεύθερο χρόνο που οι "από πάνω, για μας σκεπτόμενοι» απλόχερα και με την ευγενική συνδρομή της Ελληνικής αστυνομίας, μας χάρισαν, ξαναθυμήθηκα εκείνες τις στιγμές λίγα χρόνια πριν, όπου με αφορμές την γνωστή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και αργότερα την απαρχή του Μνημονικού Χειμώνα, πολλοί αντιδράσαμε στο "δούλεμα" των πλοκαμιών της εξουσίας.
Δεν θα πρέπει να πονά το γεγονός ότι, όλη προσπάθεια, στην πορεία εκφυλίστηκε, λοιδορήθηκε και τελικά καπελώθηκε.
Μετρά, γιατί απέδειξε ότι η γνώμη και στάση του καθενός, τελικά μετράει "εις εαυτό και αλλήλους".
Ας μην ξεχνάμε, ότι πολλοί πιστεύουν, ότι η Ζωή και η Κοινωνία εξελίσσονται Δαρβινικά και όχι σαν ελεγχόμενη εργαστηριακή παρασκευή (τουλάχιστον ακόμη).
Ίσως στο τέλος θα επιβιώσουν αυτοί που αξίζουν, οπότε ας αφήσουμε για τους ιστορικούς του μέλλοντος να βρουν τον «μετεωρίτη» που εξαφάνισε του υπόλοιπους.
Χώρες όπου η Δημοκρατία είναι απόρροια της συμπεριφοράς του καθενός και όχι αποτέλεσμα φόβου ή αστυνομικής τιμωρίας.
Έτσι, μέσα στο άπλετο ελεύθερο χρόνο που οι "από πάνω, για μας σκεπτόμενοι» απλόχερα και με την ευγενική συνδρομή της Ελληνικής αστυνομίας, μας χάρισαν, ξαναθυμήθηκα εκείνες τις στιγμές λίγα χρόνια πριν, όπου με αφορμές την γνωστή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και αργότερα την απαρχή του Μνημονικού Χειμώνα, πολλοί αντιδράσαμε στο "δούλεμα" των πλοκαμιών της εξουσίας.
Δεν θα πρέπει να πονά το γεγονός ότι, όλη προσπάθεια, στην πορεία εκφυλίστηκε, λοιδορήθηκε και τελικά καπελώθηκε.
Μετρά, γιατί απέδειξε ότι η γνώμη και στάση του καθενός, τελικά μετράει "εις εαυτό και αλλήλους".
Ας μην ξεχνάμε, ότι πολλοί πιστεύουν, ότι η Ζωή και η Κοινωνία εξελίσσονται Δαρβινικά και όχι σαν ελεγχόμενη εργαστηριακή παρασκευή (τουλάχιστον ακόμη).
Ίσως στο τέλος θα επιβιώσουν αυτοί που αξίζουν, οπότε ας αφήσουμε για τους ιστορικούς του μέλλοντος να βρουν τον «μετεωρίτη» που εξαφάνισε του υπόλοιπους.
Παρατήρηση. Τότε όπως και τώρα, οι μάσκες ήταν μη-υποχρεωτικές.
Αφιερωμένο στον Γιάννη Μπεχράκη,
που είχα την τύχη σε κάποια από γεγονότα εκείνα να φωτογραφίζω μαζί του... προς την ίδια κατεύθυνση
που είχα την τύχη σε κάποια από γεγονότα εκείνα να φωτογραφίζω μαζί του... προς την ίδια κατεύθυνση